Hadrian's Wall - Dag 3
Door: Baukje Nauta
Blijf op de hoogte en volg Baukje
25 April 2017 | Verenigd Koninkrijk, Haydon Bridge
Sneeuwscheppen klaar...
Na een lekkere warme stoofpot bij een knappend haardvuur zijn we gisteravond al op tijd in slaap gevallen. Het is nu zeven uur: tijd om op te staan! Snel de gordijnen open. Wat is de situatie, moeten we onszelf uitgraven? Helaas... De sneeuw is alweer verdwenen en de ochtendlucht opbeurend grijs. Typisch. Maar goed. Klaar voor dag 3!
De 20 kilometer van vandaag leidt ons van Wall naar het plaatsje Housesteads. We vinden de eerste eikel van de dag (haha) al snel en gaan weer op pad. Weilanden, weilanden en nog eens weilanden. En een hoop schapen. What’s new?
In bad met Romeinen
We lopen vandaag dicht langs de muur van Hadrianus langs. Zowel aan het begin als aan het eind van onze route zullen informatiecentra en grotere stukken ruïne zijn die we kunnen bezoeken. Het lijkt me leuk om wat meer informatie te krijgen over het ontstaan en behoud van de muur. Na een uurtje lopen komen we aan bij de eerste: Chesters Roman Fort & Museum.
In Chesters Fort zijn de restanten van het bij de muur gelegen fort echt nog heel goed te herkennen als bijvoorbeeld paardenstallen, badhuizen en slaapvertrekken. Naast de ruïnes is er ook een museum met Romeinse objecten en stenen met inscripties uit de tijd rond de bouw van het fort. De forten langs de muur werden zo’n 300 jaar lang bemand door soldaten. Bizar dat hier zo veel jaren geleden voor zo’n lange tijd gewoon soldaten hebben gelopen en geleefd!
Heuveltje op, heuveltje af
Vandaag zijn ook een hoop hoogteverschillen in de route aanwezig. We lopen over een soort richel in het landschap en zijn afwisselend stukken aan het stijgen en aan het dalen. Het is een mooi gezicht om op de hoogste punten de muur als een soort slang voor ons uit te kunnen zien lopen. Knap toch dat zoiets ooit is neergezet, en nu na zo lang nog steeds bestaat!
Een gokje wagen
Na een dag vol prachtige uitzichten komen we aan bij Housesteads, ongeveer halverwege de muur. Hier ligt een van de meest complete voorbeelden van een Romeins fort in heel Brittanië. Het fort langs de muur werd gebouwd in 122 voor Christus en bood onderdak aan zo’n 800 soldaten. Om het fort heen lag een dorpje waar zo’n 500 mensen woonden, voornamelijk handelaars en herbergiers. In het dorp konden de soldaten uit het fort hun vrije tijd doorbrengen. Waarschijnlijk onder andere met gokken en andere spellen om geld. Er zijn hier tijdens opgravingen onder andere dobbelstenen en muntjes voor gokspellen gevonden.
Need a ride?
Om bij onze overnachtingsplek te komen moeten we de heuvel afdalen. We steken een lange, brede autoweg over die in het dal de route van de muur lijkt te volgen. We hoeven niet lang te zoeken: er staan welgeteld drie gebouwen voor ons. Eén ervan heeft het huisnummer dat we zoeken. Bingo! Er doet een lange man open die ons meteen vol blijheid begroet en een verhaal afsteekt waar geen eind aan lijkt te komen. Zo hé, wat een energie! We krijgen een knusse kamer toegewezen. In de kamer naast ons zit een stel die een deel van de wandeling maken, als lang weekendje. De gastheer holt rond om iedereen van dekens te voorzien en ons te wijzen waar we thee en koffie kunnen pakken. Ondertussen roept hij dat de dichtstbijzijnde pub voor avondeten op nog een kilometer of drie weg zit. Hij zal ons met de auto brengen, geen probleem! Als we even zeggen hoe laat we weg willen, en ook hoe laat hij ons weer op kan halen? Met z’n vieren vouwen we ons om de afgesproken tijd in de auto, en stipt op het tijdstip dat we hadden aangegeven om terug te willen gaan worden we opgehaald. Wat een service! Slaperig van de warmte in de pub en vrolijk van opnieuw een leuke wandeldag duiken we onder de dekens. Good night!
Na een lekkere warme stoofpot bij een knappend haardvuur zijn we gisteravond al op tijd in slaap gevallen. Het is nu zeven uur: tijd om op te staan! Snel de gordijnen open. Wat is de situatie, moeten we onszelf uitgraven? Helaas... De sneeuw is alweer verdwenen en de ochtendlucht opbeurend grijs. Typisch. Maar goed. Klaar voor dag 3!
De 20 kilometer van vandaag leidt ons van Wall naar het plaatsje Housesteads. We vinden de eerste eikel van de dag (haha) al snel en gaan weer op pad. Weilanden, weilanden en nog eens weilanden. En een hoop schapen. What’s new?
In bad met Romeinen
We lopen vandaag dicht langs de muur van Hadrianus langs. Zowel aan het begin als aan het eind van onze route zullen informatiecentra en grotere stukken ruïne zijn die we kunnen bezoeken. Het lijkt me leuk om wat meer informatie te krijgen over het ontstaan en behoud van de muur. Na een uurtje lopen komen we aan bij de eerste: Chesters Roman Fort & Museum.
In Chesters Fort zijn de restanten van het bij de muur gelegen fort echt nog heel goed te herkennen als bijvoorbeeld paardenstallen, badhuizen en slaapvertrekken. Naast de ruïnes is er ook een museum met Romeinse objecten en stenen met inscripties uit de tijd rond de bouw van het fort. De forten langs de muur werden zo’n 300 jaar lang bemand door soldaten. Bizar dat hier zo veel jaren geleden voor zo’n lange tijd gewoon soldaten hebben gelopen en geleefd!
Heuveltje op, heuveltje af
Vandaag zijn ook een hoop hoogteverschillen in de route aanwezig. We lopen over een soort richel in het landschap en zijn afwisselend stukken aan het stijgen en aan het dalen. Het is een mooi gezicht om op de hoogste punten de muur als een soort slang voor ons uit te kunnen zien lopen. Knap toch dat zoiets ooit is neergezet, en nu na zo lang nog steeds bestaat!
Een gokje wagen
Na een dag vol prachtige uitzichten komen we aan bij Housesteads, ongeveer halverwege de muur. Hier ligt een van de meest complete voorbeelden van een Romeins fort in heel Brittanië. Het fort langs de muur werd gebouwd in 122 voor Christus en bood onderdak aan zo’n 800 soldaten. Om het fort heen lag een dorpje waar zo’n 500 mensen woonden, voornamelijk handelaars en herbergiers. In het dorp konden de soldaten uit het fort hun vrije tijd doorbrengen. Waarschijnlijk onder andere met gokken en andere spellen om geld. Er zijn hier tijdens opgravingen onder andere dobbelstenen en muntjes voor gokspellen gevonden.
Need a ride?
Om bij onze overnachtingsplek te komen moeten we de heuvel afdalen. We steken een lange, brede autoweg over die in het dal de route van de muur lijkt te volgen. We hoeven niet lang te zoeken: er staan welgeteld drie gebouwen voor ons. Eén ervan heeft het huisnummer dat we zoeken. Bingo! Er doet een lange man open die ons meteen vol blijheid begroet en een verhaal afsteekt waar geen eind aan lijkt te komen. Zo hé, wat een energie! We krijgen een knusse kamer toegewezen. In de kamer naast ons zit een stel die een deel van de wandeling maken, als lang weekendje. De gastheer holt rond om iedereen van dekens te voorzien en ons te wijzen waar we thee en koffie kunnen pakken. Ondertussen roept hij dat de dichtstbijzijnde pub voor avondeten op nog een kilometer of drie weg zit. Hij zal ons met de auto brengen, geen probleem! Als we even zeggen hoe laat we weg willen, en ook hoe laat hij ons weer op kan halen? Met z’n vieren vouwen we ons om de afgesproken tijd in de auto, en stipt op het tijdstip dat we hadden aangegeven om terug te willen gaan worden we opgehaald. Wat een service! Slaperig van de warmte in de pub en vrolijk van opnieuw een leuke wandeldag duiken we onder de dekens. Good night!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
